Saturday, October 26, 2019

Saturday Poetry Corner 13: Bosnia Tune



I thank my Sister for this trauma.
Because that's exactly what the doctor prescribed.
From the website of the Nobel Prize:

Joseph Brodsky was born in 1940, in Leningrad, and began writing poetry when he was eighteen. Anna Akhmatova soon recognized in the young poet the most gifted lyric voice of his generation. From March 1964 until November 1965, Brodsky lived in exile in the Arkhangelsk region of northern Russia; he had been sentenced to five years in exile at hard labor for “social parasitism,” but did not serve out his term.



Bosnia Tune


As you pour yourself a scotch,
crush a roach, or check your watch,
as your hand adjusts your tie,
people die. 


In the towns with funny names,
hit by bullets, cought in flames,
by and large not knowing why,
people die. 


In small places you don't know
of, yet big for having no
chance to scream or say good-bye,
people die. 


People die as you elect
new apostles of neglect,
self-restraint, etc. - whereby
people die. 


Too far off to practice love
for thy neighbor/brother Slav,
where your cherubds dread to fly,
people die. 


While the statues disagree,
Cain's version, history
for its fuel tends to buy
those who die. 


As you watch the athletes score,
check your latest statement, or
sing your child a lullaby,
people die. 



Timee, whose sharp blood-thirsty quill
parts the killed from those who kill,
will pronounce the latter tribe
as your tribe.

(from here)

Polish version is done by one of the best translators our literature ever had - Stanisław Barańczak:

Piosenka o Bośni:

W chwili, gdy strzepujesz pyłek,
jesz posiłek, sadzasz tyłek
na kanapie, łykasz wino-
ludzie giną.

W miastach o dziwacznych nazwach
grad ołowiu, grzmot żelaza:
nieświadomi, co ich winą,
ludzie giną.

W wioskach, których nie wyśledzi
wzrok- bez krzyku, bez spowiedzi,
bez żegnania się z rodziną
ludzie giną.

Ludzie giną, gdy do urny
wrzucasz głos na nowych durni
z ich nie nową już doktryną:
"Nie tu giną".

W stronach zbyt dalekich, by nas
przejąć mógł czyjś bólu grymas,
gdzie strach lecieć cherubinom-
ludzie giną.

Wbrew posągom i muzeom-
jako opał służy dziejom
przez stulecia po Kainie
ten, kto ginie.

W chwili, kiedy mecz oglądasz,
czytasz, co wykazał sondaż,
bawisz dziecko śmieszną miną-
ludzie giną.

Czas dzielący ludzkie byty
na zabójców i zabitych
zmieści cię w rubryce szerszej
tak, w tej pierwszej.

(from here)

And the original:

Мотив Боснии

Просто помни, что пока
тянешь скотч и ждёшь звонка,
мошку хлопнешь, чешешь уд —
их убьют.

В городках потешных пусть
от снарядов и от пуль
прячется невинный люд —
их убьют.

В тех неведомых местах
крикнуть напоследок страх
не даёт, тугой как жгут —
их убьют.

Раз тобою избран сноб,
чей политкорректный трёп
ложь возводит в абсолют —
их убьют.

Брат славянский, лепота
столь невместна, что летать
ангелы страшатся тут.
Их убьют.

Взгляд Истории таков,
что — по Каину — тишком
в пищу выбрать норовит
кто убит.

Помни же, свой матч следя,
и баюкая дитя,
и вникая в курс валют —
их убьют.

Время, суд бесстрастный чей
делит жертв и палачей,
числит тех, кто не причём —
палачом.

(from here)